Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2022

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2022-23 Όπως κάθε χρόνο το κουδούνι χτύπησε και πάλι στην ώρα του και τα παιδιά του Σχολείου μας μαζεύτηκαν για τον καθιερωμένο αγιασμό. Όλοι είμασταν εκεί μαθητές, μαθήτριες, εκπαιδευτικοί και γονείς! Μετά τον Αγιασμό τα παιδιά μπήκαν στις αίθουσές τους με τους δασκάλους τους και πήραν τα βιβλία τους. Οι γονείς έμειναν στο προαύλιο και συνομίλησαν με το νέο Δ/ντή του Σχολείου μας κ. Μπαγιώκη Θεόδωρο. Ας ευχηθούμε ξανά: ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟ (δείτε φωτογραφίες)

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

25 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΟΥ 1ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΥΜΙΝΩΝ Πέρασαν κιόλας 25 χρόνια, από τότε που ανέλαβα Διευθύντρια στο Σχολείο. Ο ανταγωνισμός μεγάλος. Η αγωνία ακόμα πιο μεγάλη και διπλή. Από τη μια η αναμονή για τα αποτελέσματα αν θα γίνω Διευθύντρια, από την άλλη, η αναμονή για τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, η χαρά μου πολύ μεγάλη, μετά από μια αβέβαιη και κουραστική διαδικασία με διαρκή αμφισβήτηση. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά κ με τη γέννηση της κόρης μου. Τα χρόνια που πέρασαν, Οραματίστηκα ένα Σχολείο, στο οποίο οι μαθητές δε θα μαθαίνουν μόνο τα σχολικά γράμματα. Δε θα μαθαίνουν ξερές γνώσεις από Μαθηματικά, Ορθογραφία, Γραμματική και καλούς τρόπους. Αυτά είναι εξωτερικά και μένουν στην επιφάνεια, σαν τα ρούχα που φοράμε, χωρίς να εισχωρούν στην ψυχή. Οραματίστηκα ένα Σχολείο που θα διαπλάθει, θα διαμορφώνει προσωπικότητα, πνεύμα, ήθος, χαρακτήρα. Οραματίστηκα να κάνω τον νέο άνθρωπο αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο στον τρόπο που μεθοδεύει τις παρατηρήσεις και τις σκέψεις του. Το κάθε παιδί που δεν ήταν δικό μου, έγινε δικό μου. Το κάθε παιδί που ήρθε στο σχολείο ως ένα νέο και τρυφερό βλαστάρι, βοήθησα να μεγαλώσει και να αυξήσει τους θησαυρούς νοημοσύνης, ευαισθησίας, δραστηριότητάς του. Πρόσφερα τη δική μου στοργή και φροντίδα για να ανθοβολήσει, να αναπτυχθεί και να ολοκληρωθεί. Αυτό προσπάθησα να εμπνεύσω στα παιδιά με τους συνοδοιπόρους συναδέλφους μου. Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να παραμείνω κι εγώ παιδί στην ψυχή, ευέλικτη, εύπλαστη, δροσερή, ανοιχτή στις εξελίξεις και στις καινοτομίες, για να καταλαβαίνω καλύτερα το παιδί και να πετυχαίνω στο έργο μου. Αδύνατο να φανταστεί κάποιος πόσο δύσκολο, σχεδόν υπεράνθρωπο, είναι να το επιτύχεις αυτό: Να συνθλίψεις μέσα σου το χρόνο, να γερνάς φυσιολογικά και όμως να μένεις νέος στην ψυχή για να μπορέσεις να έχεις πρόσβαση στα αισθήματα, στις σκέψεις, στις επιθυμίες του νέου ανθρώπου που θα διαπαιδαγωγήσεις. Να τον καταλαβαίνεις, να χαίρεσαι, να διασκεδάζεις μαζί του, να σκέπτεσαι τις σκέψεις του, να εκπληρώνεις τις επιθυμίες του, να πονάς με τον πόνο του και ταυτόχρονα να ασχολείσαι με τη γραφειοκρατία, να υπηρετείς τη νομιμότητα και την καθημερινότητα, να αναλαμβάνεις πρωτοβουλίες, να προσπαθείς για τη βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού, την ικανοποίηση των ατομικών αναγκών, να μη λείψει τίποτα από κανέναν, ώστε να γίνει πραγματικότητα το Σχολείο του μέλλοντος. Αναπολώντας τα 25 αυτά χρόνια, χαίρομαι που αξιώθηκα να δω ένα μέρος από το όραμά μου να γίνεται πραγματικότητα και να αποδίδει καρπούς. Και μαζί με αυτό, είδα και τους μαθητές/τριες μας επιτυχημένους, οικογενειάρχες, και γονείς πια να στέλνουν τα δικά τους παιδιά στο σχολείο. Είδα τους μαθητές μας ακόμα και συναδέλφους, δασκάλους και δασκάλες να δουλεύουν μαζί μας. Τους είδα να προκόβουν κ να γίνονται επιστήμονες. Ποια μεγαλύτερη χαρά για ένα δάσκαλο; Αν πετύχαμε στο έργο μας, θα το κρίνει η ιστορία και όλοι όσοι δεν έμαθαν απλά «γράμματα», αλλά έγιναν κοινωνοί αυτού του διαχρονικού οράματος και θα το μεταλαμπαδεύσουν στις επόμενες γενιές. Ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δείξει, αν μπορέσαμε να κάνουμε πράξη τα λόγια του Μέγα Αλέξανδρου, να προσφέρουμε το «ΕΥ ΖΕΙΝ». Προφανώς κ θα είμαι πάντα κοντά στο σχολείο κ στα παιδιά. Η πορεία συνεχίζεται ακούραστα… ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ, ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!